Posiedzenie komisji w sprawie terenów przydworcowych
18 października 2011 o 15.30 rozpoczęło się posiedzenie połączonych komisji Turystyki i Uzdrowiska, Architektury i Urbanistyki oraz Inżynierii Miejskiej i Ochrony Środowiska. Spotkanie rozpoczął przewodniczący komisji Lesław Orski, który oddał głos Marcinowi Kaniewskiemu, który wraz z drugim z projektantów, Hubertem Szneiderem, przedstawił zaakceptowaną przez urzędników ofertę na uczestnictwo w partnerstwie publiczno-prywatnym zagospodarowania terenów przydworcowych.
Andrzej Kohnke, profesor Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, autor m.in. budynku pogotowia ratunkowego i kościoła św. Bernarda w Sopocie oraz Przychodni Rejonowej w Sulęczynie, zrecenzował projekt w imieniu Honorowej Rady Architektów przy Prezydencie Miasta. Stwierdził m.in. że:
- strumień turystów od ulicy Bohaterów Monte Cassino będzie kierowany w tunel wiodący na parking podziemny,
- nie należy maksymalnie wykorzystywać terenu, choć stwarza to korzystne warunki dla inwestora,
- dwunastometrowy wykop na długości 200m stwarza niebezpieczeństwo dla okolicznych budynków, w tym zawalenia zabytkowej bagażowni,
- istnieje niebezpieczeństwo zaburzenia przez wał fundamentów przebiegu podziemnych cieków wodnych spływających z górnego tarasu,
- znika dojazd i zatoczka przy hotelu „Rezydent”, który nie ma podwórza gospodarczego na dostawy,
- pogotowie ratunkowe oraz inne służby powinny mieć możliwość dojazdu pod przejście na perony,
- przesunięcie projektowanego ronda w kierunku wiaduktu kolejowego pozwoliłoby zachować aleję drzew, dać przestrzeń pieszych i zatoczkę dla istniejącego hotelu,
- użyte w ofercie opisy o tożsamości miasta nie korespondują z proponowaną formą architektoniczną,
- naturalnie korodująca blacha cynkowo-tytanowa (podobnie jak w projektowanym „Centrum Solidarności” w Gdańsku) nie nadaje się na elewację części handlowej, ponieważ brudzi ściekającą wodę deszczową i znajdujące się niżej posadzki,
- istniejący w zapisie planu wymóg, aby powierzchnia ostatniej kondygnacji była mniejsza o co najmniej 40%, w domyśle cofnięta od elewacji, projektanci uzyskali wewnętrzną pustką na ostatnim piętrze – ale ponieważ idea była inna, pustka ta może się z czasem wypełnić niezauważalnie.
Krzysztof Swędrzyński, naczelnik wydziału architektury i urbanistyki, przekazał pozytywną opinię na temat zgodności wybranej koncepcji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Danuta Zasławska, miejski konserwator zabytków, przedłożyła wytyczne dla koncepcji architektonicznej zagospodarowania terenów przydworcowych. Wśród nich był wymóg, aby unikać odniesień stylowych i kostiumu historycznego. W swojej ocenie przyjęła, że przedstawiona koncepcja ma charakter wstępny, bez szczegółów. Nie zawiera ona wskazań, jak zostanie zastąpiona aktualna zieleń, na miejscu której mają znaleźć się proponowane budynki i place. Mimo to, może stwierdzić, że obecnie proponowany układ budynków zdominuje i częściowo zasłoni zabytkowy budynek bagażowni.
Mieszkańcy i radni pytali m.in.:
- Kto nalegał na zjazd do tunelu od strony Monte Cassino?
- Czy płaska fasada od strony torów nie spowoduje odbijania hałasu pociągów w stronę okien budynków przy ulicy Podjazd?
- Czy wszystkie przejścia i windy będą czynne całą dobę?
- Dlaczego w strefie A ochrony konserwatorskiej planuje się wycinkę alei drzew i domieszkę funkcji handlowych do historycznej funkcji dworca?
- Czy wzorem Szwajcarii można umieścić paliki połączone sznurkiem na linii obrysu planowanych budynków?
Urzędnicy zaakceptowali inwestora | Spotkanie w Dworku Sierakowskich |